Υπάρχουν πολλά πράγματα που με προβλημάτισαν στην επαφή μου με την "Μυριανθίνα". Τίποτα δεν ήταν έτσι όπως θα μπορούσε να το φανταστεί κανείς. Η γυναίκα είναι μια όμορφη λεπτοκαμωμένη τσιγγάνα με ονειροπόλα μάτια και χέρια σκληρά. Μοιάζει πλάσμα δειλό αλλά καταλαβαίνεις ότι δεν είναι στ' αλήθεια. Τώρα δεν έχει τίποτα. Ούτε τα παιδιά της. Λέγεται ότι τα κακοποιούσε συστηματικά αλλά αυτή η λέξη μοιάζει άγνωστη για κείνην. Όλα όσα έγιναν θεωρούνται... φυσιολογικά! Αυτό πρέπει να το λάβω σοβαρά υπ' όψη μου. Ο δολοφόνος δεν ζητάει να τον συγχωρέσουν και δεν μετανιώνει για ό,τι έκανε. Κατά τη γνώμη του είναι σωστά καμωμένο. Ο δολοφόνος είναι ένας μικρός θεός. Διορθώνει τα λάθος πράγματα. Τις λάθος καταστάσεις. Αυτό κάνει. Οι άλλοι πάντοτε φταίνε που τον αναγκάζουν να επέμβει. Να μη το ξεχνάω αυτό. Έχουν επιβάλει τη δικαιοσύνη τους. Τι είναι τελικά ένας δολοφόνος; Μια παρέκλιση; Μια αρχέγονη παρόρμηση; Ένα λάθος του μυαλού; Μια γονιδιακή εκτροπή; Ή όλοι είμαστε εν δυνάμει δολοφόνοι; Από τον ίδιον η πράξη του αντιμετωπίζεται σαν φυσιολογική. Ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει.
Το δικαστήριο του γιου θα γίνει τον Σεπτέμβρη. Αν το κατορθώσω πρέπει να τοι παρακολουθήσω. Δεν μ' ενδιαφέρουν ωστόσο πλέον τα πραγματικά γεγονότα. Όμως το γεγονός ότι ψάχνουν πάντα τα σκουπίδια και όλο βρίσκουν κάτι που τους χρειάζεται να μη το ξεχάσω. Και τραβιούνται βιαστικά όταν τους δει κάποιος. Είναι ενοχικοί κατά κάποιον τρόπο.
Πιθανός τίτλος: "Η γάτα δεν κουνιέται" ή "Όταν μεγάλωνα εκεί έξω".
Ήταν πολύ δυσάρεστο το ότι η ίδια η "Μυριανθίνα" μέσω του "συνδέσμου" μας άφησε να εννοηθεί ότι θα ήθελε χρήματα για να πει κάτι. Δεν μπορούσα να εμπιστευτώ την ειλικρίνεια του προσώπου. Από το ένα ψέμα πέφτει στο άλλο. Όχι, δεν ενδιαφέρουν πλέον τα πραγματικά γεγονότα. Κατάλαβα τον ψυχισμό. Το reason why. Θα κρατήσω σημειώσεις στις διακοπές και θα επανέλθω.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Είμαστε όλοι εν δυνάμει δολοφόνοι. Το πιστεύω. Απλά άλλοι βρίσκονται πιο κοντά στη γραμμή και άλλοι θα διανύσουν χιλιόμετρα ή έτη φωτός και δε θα την φτάσουν ποτέ. Η Μυριανθίνα είχε περάσει τη γραμμή, ήταν έτοιμη ψυχολογικά.
Θέλετε ακόμα να ασχοληθείτε με μία "πουλημένη ιστορία"; Από τη στιγμή που ζητάει χρήματα για να μιλήσει, έχει χάσει κάθε τί το ανθρώπινα υπερβατικό.
anonymous
Χαίρομαι που συμφωνούμε στα βασικά. Ωστόσο οι άνθρωποι δεν κάνουν κάθε μέρα την υπέρβασή τους. Η υπέρβαση -το λέει και η λέξη- είναι κάτι που σε "σηκώνει" λίγο πιο ψηλά, σε βγάζει από τα δικά σου όρια. Αν έκανες καθημερινά την υπέρβαση, θα ήταν πλέον υπέρβαση; Περιμένω ένα όνομα για να σε αποκαλώ.
Post a Comment