Το γραψιμο ειναι η καλυτερη μορφη επικοινωνιας μετα τον ερωτα

σκεψεις, συνεντευξεις και κειμενα

Friday, September 21, 2007

Κρυφά...

... από όλους το πρωί φεύγω απ' το σπίτι.
Παίρνω την τσάντα μου και κάτι άλλα διακριτικά σε μια σακούλα μπλε
κι αναχωρώ.
Πηγαίνω κάπου μυστικά
-κανείς δεν το ξέρει-
κι εκεί αρχίζω χαλαρά -αλλά ενίοτε και με μανία-
να κάνω κάτι που δεν το λέω σε κανέναν.
Ύστερα κοιτάζω μπροστά μου το γαλάζιο και πίσω μου το πράσινο, ανασαίνω βαθιά και κλείνω τα μάτια.
Μπαίνω στο σκοτεινό σημείο από τη δύσβατη δίοδο που κανείς δεν τη λέει σε κανέναν.
Κάθομαι ανάλαφρα, έτοιμη να πεταχτώ στο πρώτο φόβισμα.
Και περιμένω.
Αλλά δεν λέω σε κανέναν τι.
Άλλοτε έρχεται, άλλοτε όχι.
Όταν έρχεται είναι κόκκινο. Έντονο κόκκινο της φωτιάς. Αστραφτερό! Κι έχει ένταση σα να 'ναι πυρετός.
Μετά φεύγει αφήνοντας πίσω μια αχλύ πορτοκαλί φωτός που ξεμακραίνοντας αλλάζει σε μωβ, ροζ, θαμπό κίυτρινο, σπασμένο λευκό, διάφανο τίποτα.
Μαζεύω χωρίς να βιάζομαι ό,τι είχα φέρει και γυρίζω πίσω.
Το πίσω είναι πάντα εκεί και περιμένει.

Δεν λέω σε κανέναν τίποτα. Κανείς ποτέ δεν πρέπει να μάθει.
Γιατί είναι μυστικό.
Γιατί αν δεν είναι μυστικό,
κι αν δεν είναι κρυφό
τότε δεν θα 'ναι.

8 comments:

Stelios Frang said...

Αν το γράψεις με e-mail μετράει ότι μαρτυράς μυστικό? :-Ρ

ioeu said...

να είναι, λοιπόν!

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

s.frang
Όταν με πιέζουν υποχωρώ αλλά αυτή τη φορά δεν πρέπει. Ή δεν ξέρω αν πρέπει.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

ioeu
Ελπίζω. Τουλάχιστον. Ξέρεις εσύ.

david santos said...

Thanks for posting,
have a good day

Unknown said...

Πέρασα και το διάβασα...
Κρυφά...
Όπως πρέπει.
:Ο)

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

david santos
Thanks.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

simon says
Είμαι σίγουρη ότι κάποιες φορές κάνεις κι εσύ το ίδιο, κρυφά.