Ανήλικη γροθιά

«…Η τρύπα στη γλώσσα μου, που πριν αρχίσω το τατουάζ χωρούσε μπίλια των 10g, τώρα είχε φτάσει στα 6g. Κάθε φορά που την ξεχείλωνα πονούσε τόσο πολύ, που με έκανε να λέω πως δεν γίνεται να μεγαλώσει άλλο. Κάθε φορά που έβαζα μια μεγαλύτερη μπίλια, έχανα τη γεύση μου για όλη τη μέρα. Ο συνεχής πόνος με έκανε ευερέθιστη, με έκανε να θέλω να πεθάνει όλος ο κόσμος. Και φυσικά, με το γνωστό εγωισμό μου, ξεσπούσα συνεχώς πάνω στον Άμα. Ωστόσο, έτσι είμαι εγώ. Τόσο απλά. Έχω την ευφυΐα και τις ευαισθησίες μιας μαϊμούς…»

Η Ιαπωνία σήμερα. Ανήλικη βία. Τατουάζ. Τρυπήματα. Αλκοόλ. Ναρκωτικά. Μοναξιά. Απέραντο κενό. Η Χιτόμι Κανεχάρα, που στα 11 παράτησε το σχολείο και στα 20 έκανε μπεστ σέλλερ με τη «Γλώσσα του φιδιού» παραείναι μέσα στα πράγματα και δίνει γερές δόσεις Ιαπωνικής… σαδομαζοχιστικής βίας στο βραβευμένο βιβλίο της. Δεν θα ‘θελα να το είχα γράψει, με κέρδισε όμως η αμεσότητά του. Κάτι σα σβουριχτό χαστούκι που σε κάνει να το θυμάσαι για καιρό. Ανήλικα γιαπωνεζάκια μακριά απ’ την οικογένεια και τα σπίτια τους δεν έχουν τι άλλο να κάνουν και κυνηγούν τα όριά τους παίζοντας με τη φωτιά, με τον πόνο και το θάνατο καθημερινά λες και γλείφουν ένα ηδονικό γλειφιτζούρι. Τόσο απλά.

Το στόρυ; Όταν η Λούι γνωρίζει τον Άμα σ’ ένα μπαρ μαγεύεται από τη διχαλωτή του γλώσσα και αποφασίζει να τρυπήσει και τη δική της. Τα υπόλοιπα είναι σεξ, ντραγκς και φλερτ με την καταστροφή.

X ιτόμι Κανεχάρα

«Η γλώσσα του φιδιού»

Μετάφραση Γιάννης Σπανδώνης

126 σελίδες
Εκδόσεις "Ωκεανίδα"