Μια συνέντευξη στο Αίθριο του Πανδοχείου

Στο αίθριο του Πανδοχείου, 21. Λεία Βιτάλη

Αγαπημένοι σας διαχρονικοί και σύγχρονοι συγγραφείς.

- Όλοι όσοι γράφουν με το αίμα τους και δεν φοβούνται την αλήθεια όσο κι αν πονάει. Σ’ όσους μπορείς να διακρίνεις τις υπόγειες διαδρομές του νου και της σκοτεινής επιθυμίας. Όσοι κατορθώνουν να ξεφύγουν από τα όρια. Ντοστογιέφσκι. Καζαντζάκης. Άμος Οζ. Και πόσοι άλλοι.  

Αγαπημένα σας διαχρονικά και σύγχρονα βιβλία. 

- Έγκλημα και τιμωρία. Ο τελευταίος πειρασμός. Η ιστορία του ματιού. Ιστορία αγάπης και σκότους…

Αγαπημένα σας διηγήματα.

- Όλα του Βιζυηνού.

Σας έχει γοητεύσει κάποιος σύγχρονος νέος έλληνας λογοτέχνης;

- Τελευταία ο Νίκος Δαββέτας.

 Αγαπημένος ή/και ζηλευτός λογοτεχνικός χαρακτήρας;

- Ο Ρασκόλνικοφ καθόρισε την εφηβεία μου.

Σας ακολούθησε ποτέ κανένας από τους ήρωες των βιβλίων σας; Μαθαίνετε τα νέα τους;

- Κάποτε ένας φίλος με ρώτησε αν έχω κάνει έρωτα μ’ έναν ήρωά μου, τον Ιουβενάλιο. Απάντησα αυθόρμητα: Ναι! Νομίζω ότι το ίδιο συμβαίνει με όλους τους ήρωές μου. Ο ένας εμπεριέχεται μέσα στον άλλον αφού καθένας προέρχεται από τον άλλον όντας καρπός ενός έρωτα. Έτσι είναι όλοι τους πάντα πλάι μου και τα λέμε.

Έχετε γράψει σε τόπους εκτός του γραφείου σας/σπιτιού σας;

- Μ’ αρέσουν τα πάρκα, η θάλασσα, τα σκοτεινά υπόγεια, τα καράβια… Κι όταν είμαι στο γραφείο μου δεν κοιτάζω ποτέ έξω απ’ το παράθυρο. Μ’ αρέσει ο χώρος να με περιβάλλει ολοκληρωτικά, να μην έχω τρόπο διαφυγής.

Αγαπημένοι σας διαχρονικοί και σύγχρονοι συγγραφείς.

- Όλοι όσοι γράφουν με το αίμα τους και δεν φοβούνται την αλήθεια όσο κι αν πονάει. Σ’ όσους μπορείς να διακρίνεις τις υπόγειες διαδρομές του νου και της σκοτεινής επιθυμίας. Όσοι κατορθώνουν να ξεφύγουν από τα όρια. Ντοστογιέφσκι. Καζαντζάκης. Άμος Οζ. Και πόσοι άλλοι.  

Αγαπημένα σας διαχρονικά και σύγχρονα βιβλία. 

- Έγκλημα και τιμωρία. Ο τελευταίος πειρασμός. Η ιστορία του ματιού. Ιστορία αγάπης και σκότους…

Αγαπημένα σας διηγήματα.

- Όλα του Βιζυηνού.

Σας έχει γοητεύσει κάποιος σύγχρονος νέος έλληνας λογοτέχνης;

- Τελευταία ο Νίκος Δαββέτας.

 Αγαπημένος ή/και ζηλευτός λογοτεχνικός χαρακτήρας;

- Ο Ρασκόλνικοφ καθόρισε την εφηβεία μου.

Σας ακολούθησε ποτέ κανένας από τους ήρωες των βιβλίων σας; Μαθαίνετε τα νέα τους;

- Κάποτε ένας φίλος με ρώτησε αν έχω κάνει έρωτα μ’ έναν ήρωά μου, τον Ιουβενάλιο. Απάντησα αυθόρμητα: Ναι! Νομίζω ότι το ίδιο συμβαίνει με όλους τους ήρωές μου. Ο ένας εμπεριέχεται μέσα στον άλλον αφού καθένας προέρχεται από τον άλλον όντας καρπός ενός έρωτα. Έτσι είναι όλοι τους πάντα πλάι μου και τα λέμε.

Έχετε γράψει σε τόπους εκτός του γραφείου σας/σπιτιού σας;

- Μ’ αρέσουν τα πάρκα, η θάλασσα, τα σκοτεινά υπόγεια, τα καράβια… Κι όταν είμαι στο γραφείο μου δεν κοιτάζω ποτέ έξω απ’ το παράθυρο. Μ’ αρέσει ο χώρος να με περιβάλλει ολοκληρωτικά, να μην έχω τρόπο διαφυγής.

Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πώς και πού παγιδεύετε τις ιδέες σας;

- Στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ έρχονται σκέψεις που με κρατούν ξύπνια μέχρι το πρωί. Αν συμβεί αυτό, έχω μια καλή ιδέα.

Επιλέγετε συγκεκριμένη μουσική κατά την γραφή ή την ανάγνωση; Γενικότερες μουσικές προτιμήσεις;

- Ακούω πολύ σιγανούς ήχους όταν γράφω, σαν να υπάρχουν και να μην υπάρχουν την ίδια στιγμή. Δεν ακούω μουσική. Στην πραγματική μου όμως ζωή λατρεύω το ροκ, την κλασσική μουσική, και τα ρεμπέτικα.

Μια μικρή παρουσίαση/εισαγωγή στο κάθε σας βιβλίο χωριστά [ή για όσα κρίνετε]. Είτε σε μορφή επιγραμματικής παρουσίασης, είτε γράφοντας για το πότε, πώς, υπό ποιες συνθήκες και ποιους πόθους συνεγράφησαν. Τυγχάνει κάποιο περισσότερο αγαπημένο των άλλων;

- Στο «Παραμύθι του Μεγάλου Φόβου» ο Ιουβενάλιος, ένας Βυζαντινός τρομοκράτης, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα του μεσαιωνικού σκοταδισμού και της εκκλησίας, καταλήγει παγιδευμένος στον πάτο της θάλασσας με μια πέτρα δεμένη στο κορμί του. Ένα βιβλίο από τα πιο αγαπημένα μου. Στην «Κοιλιά της Μεταφράστριας» μια γυναίκα, η Μαρία, στη σύγχρονη Αθήνα εγκυμονεί το παιδί που περιμένει να… υιοθετήσει. Έχω ματώσει μαζί της. Στην «Ιερή Παγίδα» με παρέσυρε ένας 14χρονος πανέμορφος πρίγκιπας που έγινε το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του Μωάμεθ του Πορθητή. Το χαρακτήρισαν αιρετικό και λάγνο, εγώ απλώς ήθελα να γράψω για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.   

Θα μας συνοδεύσετε ως την θύρα του τελευταίου σας βιβλίου;

- «Ο μικρός μου αδελφός δολοφονήθηκε πριν από πέντε χρόνια, δυο μήνες μετά που έγινε στην πατρίδα το κακό. Τώρα είναι πάλι ζωντανός!

Βενετία, το έτος 6966 από κτίσεως κόσμου». Έτσι ανοίγει η θύρα της «Ιερής Παγίδας» και υποδέχεται τον αναγνώστη της.

Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;

- Πάνω στο γραφείο μου, στις καρέκλες, και στο πάτωμα είναι ανοιχτά καμιά εικοσαριά βιβλία, ελληνικά και ξένα, που αφορούν τον Βενιζέλο και την εποχή του.

Τι γράφετε τώρα;

- Προετοιμάζομαι για τον καινούριο μου έρωτα. 

Ασχοληθήκατε με την συγγραφή θεατρικών έργων. Μπορείτε να ορίσετε με λέξεις τυχόν διαφορετικές ηδονές που προσφέρουν σε σχέση με των μυθιστορημάτων;

- Η ηδονή είναι μια: Δημιουργείς ανθρώπους! Κι όσο πιο πολύ ρουφάνε το αίμα σου, τόσο πιο ζωντανοί γίνονται. Και τότε έχεις την πιο μεγάλη ηδονή.

Θεατρικό έργο Rock Story. Περί τίνος πρόκειται; Με ποιο τρόπο αγκαλιάζει το ροκ;

- Είναι ένα έργο για το ροκ. Όχι απλώς το μουσικό είδος αλλά τη στάση ζωής. Η ροκ στάση ζωής είναι αντισυμβατική έτσι κι αλλιώς. Πρότυπό μου ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, αλλά μεγάλωσε σε διαστάσεις και ακολούθησε υπόγειες διαδρομές. Έτσι συναντηθήκαμε. Το ROCK STORY είναι το δέκατο θεατρικό μου έργο, αλλά είναι αυτό που αγάπησα πιο πολύ και που θα ‘θελα να το ξαναδώ στη σκηνή για ν’ αποκτήσει τις αληθινές του διαστάσεις. Μια φορά δεν ήταν αρκετή.

Οι εμπειρίες σας από το ιστολογείν.

- Μμμ… Έχω περάσει ωραίες στιγμές. Υπάρχουν μοναδικοί άνθρωποι εκεί έξω. Αλλά δεν βγαίνουν εύκολα οι μάσκες. Κατά τα άλλα ακολουθείται το πρότυπο της παραδοσιακής κοινωνίας με τα καλά της και τα κακά της αλλά σε γρήγορες ταχύτητες.

19/12/2009

Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πώς και πού παγιδεύετε τις ιδέες σας;

- Στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ έρχονται σκέψεις που με κρατούν ξύπνια μέχρι το πρωί. Αν συμβεί αυτό, έχω μια καλή ιδέα.

Επιλέγετε συγκεκριμένη μουσική κατά την γραφή ή την ανάγνωση; Γενικότερες μουσικές προτιμήσεις;

- Ακούω πολύ σιγανούς ήχους όταν γράφω, σαν να υπάρχουν και να μην υπάρχουν την ίδια στιγμή. Δεν ακούω μουσική. Στην πραγματική μου όμως ζωή λατρεύω το ροκ, την κλασσική μουσική, και τα ρεμπέτικα.

Μια μικρή παρουσίαση/εισαγωγή στο κάθε σας βιβλίο χωριστά [ή για όσα κρίνετε]. Είτε σε μορφή επιγραμματικής παρουσίασης, είτε γράφοντας για το πότε, πώς, υπό ποιες συνθήκες και ποιους πόθους συνεγράφησαν. Τυγχάνει κάποιο περισσότερο αγαπημένο των άλλων;

- Στο «Παραμύθι του Μεγάλου Φόβου» ο Ιουβενάλιος, ένας Βυζαντινός τρομοκράτης, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα του μεσαιωνικού σκοταδισμού και της εκκλησίας, καταλήγει παγιδευμένος στον πάτο της θάλασσας με μια πέτρα δεμένη στο κορμί του. Ένα βιβλίο από τα πιο αγαπημένα μου. Στην «Κοιλιά της Μεταφράστριας» μια γυναίκα, η Μαρία, στη σύγχρονη Αθήνα εγκυμονεί το παιδί που περιμένει να… υιοθετήσει. Έχω ματώσει μαζί της. Στην «Ιερή Παγίδα» με παρέσυρε ένας 14χρονος πανέμορφος πρίγκιπας που έγινε το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του Μωάμεθ του Πορθητή. Το χαρακτήρισαν αιρετικό και λάγνο, εγώ απλώς ήθελα να γράψω για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.   

Θα μας συνοδεύσετε ως την θύρα του τελευταίου σας βιβλίου;

- «Ο μικρός μου αδελφός δολοφονήθηκε πριν από πέντε χρόνια, δυο μήνες μετά που έγινε στην πατρίδα το κακό. Τώρα είναι πάλι ζωντανός!

Βενετία, το έτος 6966 από κτίσεως κόσμου». Έτσι ανοίγει η θύρα της «Ιερής Παγίδας» και υποδέχεται τον αναγνώστη της.

Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;

- Πάνω στο γραφείο μου, στις καρέκλες, και στο πάτωμα είναι ανοιχτά καμιά εικοσαριά βιβλία, ελληνικά και ξένα, που αφορούν τον Βενιζέλο και την εποχή του.

Τι γράφετε τώρα;

- Προετοιμάζομαι για τον καινούριο μου έρωτα. 

Ασχοληθήκατε με την συγγραφή θεατρικών έργων. Μπορείτε να ορίσετε με λέξεις τυχόν διαφορετικές ηδονές που προσφέρουν σε σχέση με των μυθιστορημάτων;

- Η ηδονή είναι μια: Δημιουργείς ανθρώπους! Κι όσο πιο πολύ ρουφάνε το αίμα σου, τόσο πιο ζωντανοί γίνονται. Και τότε έχεις την πιο μεγάλη ηδονή.

Θεατρικό έργο Rock Story. Περί τίνος πρόκειται; Με ποιο τρόπο αγκαλιάζει το ροκ;

- Είναι ένα έργο για το ροκ. Όχι απλώς το μουσικό είδος αλλά τη στάση ζωής. Η ροκ στάση ζωής είναι αντισυμβατική έτσι κι αλλιώς. Πρότυπό μου ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, αλλά μεγάλωσε σε διαστάσεις και ακολούθησε υπόγειες διαδρομές. Έτσι συναντηθήκαμε. Το ROCK STORY είναι το δέκατο θεατρικό μου έργο, αλλά είναι αυτό που αγάπησα πιο πολύ και που θα ‘θελα να το ξαναδώ στη σκηνή για ν’ αποκτήσει τις αληθινές του διαστάσεις. Μια φορά δεν ήταν αρκετή.

Οι εμπειρίες σας από το ιστολογείν.

- Μμμ… Έχω περάσει ωραίες στιγμές. Υπάρχουν μοναδικοί άνθρωποι εκεί έξω. Αλλά δεν βγαίνουν εύκολα οι μάσκες. Κατά τα άλλα ακολουθείται το πρότυπο της παραδοσιακής κοινωνίας με τα καλά της και τα κακά της αλλά σε γρήγορες ταχύτητες.

19/12/2009