Το γραψιμο ειναι η καλυτερη μορφη επικοινωνιας μετα τον ερωτα

σκεψεις, συνεντευξεις και κειμενα

Saturday, June 24, 2006

Τέλος-Αρχή

Πριν από λίγες μέρες τέλειωσα το καινούριο μου βιβλίο και παρέδωσα τη δισκέτα στον εκδότη μου. Στο δεκατοτρίτο κεφάλαιο έγραψα τη λέξη: τέλος. Και το χέρι μου έμεινε στο τελευταίο πλήκτρο καθώς αντίκρυζα τη λέξη. Τι σημαίνει: "Τέλος" αναρωτήθηκα. Ολοκλήρωση! Εξάντληση των ορίων; Άγγιγμα του στόχου, ίσως. Τότε γιατί δεν νιώθω μέσα μου ανακούφιση; Μια ιστορία έκανε τον κύκλο της και έκλεισε. Οι ήρωες ολοκληρώθηκαν, έφτασαν στα όριά τους, πέθαναν ή συνέχισαν να ζουν με άλλη μορφή. Έβγαλα το δάχτυλο από το πλήκτρο κι έκλεισα τον υπολογιστή. Είχα ανάγκη από μια μπίρα. Ένιωθα θλίψη όπως όταν χωρίζουν δυο φίλοι, δυο εραστές, δυο αγαπημένοι που έζησαν μαζί κάμποσους μήνες, ίσως και χρόνια, ζυμώθηκαν μαζί, μεταλλάχτηκαν, ανακάλυψαν, βυθίστηκαν κι ανασύρθηκαν διαφορετικοί, ωρίμασαν κατά κάποιον τρόπο μαζί. Αυτό είναι σκέφτηκα. Το τέλος είναι ο χωρισμός. Σαν να σου τραβούν το δέρμα να ξεκολλήσει. Να μείνεις γυμνή απ' τον εαυτό σου. Με το περίβλημά σου να 'χει πάρει τους δρόμους. Και τι κάνεις μετά το χωρισμό αν επιζήσεις; Μια καινούρια σχέση σε περιμένει στην άκρη του τούνελ. Κάτι αναδύεται στο σκοτάδι. Φωνές. Αγκομαχητά. Κάποιος τρέχει κι ακούγονται τα τρεχαλητά σαν βομβαρδισμοί. Ανάβει ένα φως εκεί μακριά κι αρχίζω να βαδίζω. Μα πού πάω; Μια καινούρια ιδέα με μαγνητίζει. Έμειναν πολλά έξω από το πρόσφατο βιβλίο. Και αγωνιούν να ανοίξουν νέες σελίδες, να εισχωρήσουν σε άλλο βιβλίο. Αλλάζω περίβλημα και ρόλο. Δεν θα είμαι πια ο πανέμορφος 14χρονος πρίγκιπας του Βυζαντίου που γίνεται το λατρεμένο θύμα ενός εξουσιαστή. Τον νιώθω που σαλεύει κιόλας σαν τρελαμένος. Αυτή τη φορά θα είμαι εγώ ο εξουσιαστής! Θεέ μου, αυτές οι εμμονές του συγγραφέα! Μα μπορεί να ζήσει άραγε χωρίς αυτές;
Ωραία! Αλλά τι κάνω εγώ τώρα εδώ διαδικτυωμένη; Ένα πείραμα! Θα δοκιμάσω να γίνουν όλα στο φως. Θα προσπαθήσω να πλάσω τη σκοτεινή πρώτη ύλη, όχι μόνη μου στο μισοσκότεινο δωμάτιο, αλλά εδώ, στο φως. Αν δεν το αντέξω, θα σβήσω αυτό το blog.

20 comments:

reader's-diggest said...

Εύχομαι καλό ξεκίνημα στην blog-όσφαιρα, πολλά εύστοχα ποστ και χιλιάδες σχόλια από αναγνώστες παληούς και νέους. Βιβλίο με...13 κεφάλαια; Τους προληπτικούς δεν τους σκεφθήκατε αγαπητή; Εύχομαι φυσικά και καλή επιτυχία στην καινούργια συγγραφική προσπάθεια.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Reder's- diggest
Ευχαριστώ για τις ευχές. Ακόμη προσπαθώ να περάσω μια φωτογραφία. Να δούμε. Δεν ξέρω αν τα ποστ μου θα είναι εύστοχα αφού θα ανήκουν στο πείραμα που θα κάνω. Θα ειναι πάντως αληθινά αν αυτό μετράει σε κάτι. Όσο για τα 13 κεφάλαια μπορεί να βγουν και ...σε καλό. Πού ξέρεις;

george.pirgaris said...

Kαλή επιτυχία στο blog λοιπόν, όπως και στο βιβλίο.

Νίκος Παργινός said...

Καλή επιτυχία στη νέα σας αυτή προσπάθεια και στο νέο σας βιβλίο που μόλις ολοκληρώσατε. Κάθε τέλος είναι άλλωστε και μια νέα αρχή.

So_Far said...

Καλώς ήρθατε στο περιβόλι μας... Θα σας αρέσει εδώ πιστέψτε με. Το πείραμά σας θα πετύχει. Η ανωνυμία κάνει τους bloggers αυθόρμητους, ειλικρινείς και αυθεντικούς. Ελπίζω να έχετε και γερά νεύρα. Καλή σας αρχή λοιπόν και υπόσχομαι να σας επισκέπτομαι συχνά για να τα λέμε...
Υ.Γ. Καλή επιτυχία στο βιβλίο σας

advocatus diaboli said...

Καλοτάξιδο- και θα είναι. Εχετε να πείτε πολλά, πάρα πολλά ενδιαφέροντα. Ωραίο να μεγαλώνει η οικογένεια των blogers με τόσο δυναμικές φωνές.

Μανος Κοντολεων said...

Το διαδίκτυο προσφέρει μια περίεργη ελευθερία επικοινωνίας. Περίεργη γιατί είναι και πλουραλιστική, μα και απόλυτα εικονική.
Για εμάς του συγγραφείς, που έχουμε μάθει την ντόμπρα συμπεριφορά της τυπωμένης σελίδας, σίγουρα το σερφάρισμα είναι μια πρόκληση - πρόταση να μείνουμε κοντά στο πνεύμα μιας εποχής που θέλουμε να καταγράφουμε
Βήματα ευχάριστα, εύχομαι, στους νέους δρόμους.

Unknown said...

Καλώς ήρθατε στο εξοχικό σας κυρία Βιτάλη.
Ένα υποβρύχιο κι ένα παγωμένο νερό γιατί είναι και καλοκαιράκι, και όσο νάναι...
Καλή επιτυχία στο νέο σας βιβλίο και καλώς να ορίσει το επόμενο.
Βάζω εδώ μια πλάκα στο πικάπ για να είναι έτοιμο όταν το χρειαστείτε. Το τραγούδι του Δον Κιχώτη. The Impossible Dream. Για ν' αντέχετε πάντα.
:Ο)

Ελπίδα said...

Κυρία Βιτάλη, αν ξέρατε πόσο χαίρομαι!Καλή αρχή σας εύχομαι στο μπλογκ και να γίνει μπεστ σέλερ το βιβλίο σας.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Pirgaris
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας. Mοιάζει στ' αλήθεια να είναι μια μαγική εμπειρία!

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Νίκος Παργινός
Ευχαριστώ για τις ευχές. Τελικά φαίνεται πως έτσι είμαστε φτιαγμένοι οι άνθρωποι.Δεν αντέχουμε το τέλος. Τόσο το καλύτερο! (Γέλια).

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Sofar
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Και ναι το διαπίσρωσα αυτό για τους bloggers. Εκείνο που μετράει περισσότεο είναι η αυθεντικότητα. Όσο για το πείραμά μου μοιάζει κιόλας να είναι... ριψοκίνδυνο. Θα δούμε.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

(*)
Ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω πράγματι να είναι ενδιαφέροντα. Εσείς θα το διαπιστώσετε.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Μάνος Κοντολέων
Σ΄ευχαριστώ. Νιώθω λίγο σαν ξένη αλλά πιστεύω στην έμφυτη προσαρμοστικότητα του ανθώπινου είδους. Καλή συνύπαρξη.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Simon says
Καλώς σας βρήκα. Σωστά το λέτε εξοχικό γιατί ακόμη δεν νιώθω σαν μόνιμη κατοικία μου. Το impossible dream σίγουρα είναι το υπέρτατο αγαθό για έναν συγγραφέα. Ή μήπως για όλους μας;

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Elpida
Ευχαριστώ πολύ. Με κολακεύει αυτή η τόσο συγκινητική υποδοχή σας. Βest seller ωστόσο γίνονται άλλου είδους βιβλία. Λέτε να αλλάξουν τα πράγματα;

Ελπίδα said...

Αυτό ελπίζω και παλεύω πολλά χρόνια τώρα. Καλό σας ξημέρωμα!

πιτσιρίκος said...

Καλώς ορίσατε. Καλοτάξιδο.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

πιτσιρίκος
Χαρά μου που με επισκεφτήκατε. Σας παρακολουθώ. Για κέρασμα σας προσφέρω κι εγώ μια... ευχή για το δικό σας. Καλοτάξιδο.

Anonymous said...

Καλημέρα από την όμορφη Θεσσαλονίκη
Σας εύχομαι καλή επιτυχία για το καινούριο σας βιβλίο.