Το γραψιμο ειναι η καλυτερη μορφη επικοινωνιας μετα τον ερωτα

σκεψεις, συνεντευξεις και κειμενα

Monday, July 24, 2006

Η μικρή ιστορία της Μυριανθίνας

Ένα βράδυ η Μυριανθίνα πήγε στο σπίτι ενός ηλικιωμένου που ζούσε κοντά στον καταυλισμό. Μαζί με τον μεγάλο της γιο. Πήγαιναν συχνά κι ο ηλικιωμένος, ας πούμε ο κύριος Στέλιος, τους κερνούσε ό,τι είχε. Και καμιά φορά τους έδινε και χρήματα. Πολύ πιθανό. Όμως ο κύριος Στέλιος αυτή τη φορά δεν ήθελε να δώσει χρήματα. Η Μυριανθίνα είχε μέρες να πουλήσει "πράμα" κι ήταν στεγνή. Επέμενε για κανά ψιλό. Τότε ο κύριος Στέλιος της ζήτησε ένα μικρό, τόσο δα μικρό φιλάκι. Η Μυριανθίνα κάγχασε με το θράσος του γέρου. Αλλά κείνος προσπάθησε επιτέλους μετά από τόσον καιρό που την παρακαλούσε να το πάρει με το ζόρι. Μόνο που δεν υπολόγιζε ότι η Μυριανθίνα ήταν νέα και δυνατή. Τον χτύπησε με όλη της τη δύναμη. Κόντεψε να τον αφήσει στον τόπο. Άρπαξε ό,τι χρήματα βρήκε κι εξαφανίστηκε με το γιο της. Αλλά κάποιοι γείτονες την είχαν δει. Δεν ήταν προμελετημένο για να προφυλαχτεί. Άλλωστε όλοι ήξεραν ότι η Μυριανθίνα σύχναζε στο σπίτι του. Δεν ήταν δύσκολο να την μαζέψει η αστυνομία. Κι η Μυριανθίνα προφυλακίστηκε. Το χειρότερο δεν ήταν αυτό που συνέβη. Το χειρότερο ήταν που ο μεγάλος γιος είχε δει. Από δω κι εμπρός θα είχε αυτή την εικόνα στο μυαλό του. Και μια υπόθεση. Αν δεν τους είχαν δει οι γείτονες; Αν είχαν πάρει τα μέτρα τους να μη τους δει κανείς;

22 comments:

Anonymous said...

Tη γνωρίζω την ιστορία. Ξέρω την πραγματική Μυριανθίνα. Όχι προσωπικά αλλά μέσω γνωστού στην ασφάλεια, αν είναι αυτό το γεγονός που συνέβη πραγματικά σ' έναν καταυλισμό. Δεν θα αναφέρω λεπτομέρειες να μη προδώσω όπως λέτε κι εσείς. Δεν της ζήτησε φιλάκι, όπως γράφετε πολύ κομψά αλλά να του κάνει στοματικό έρωτα. Αυτός 85 ετών! Ποιός από τους δυο ήταν ο χειρότερος;

Χρήστος Φασούλας said...

Μια ερώτηση. Προτιμάτε την τμηματική έρευνα ενώ παράλληλα γράφετε; Ή πρώτα να την ολοκληρώσετε και μετά ν' αρχίστε να γράφετε;

Unknown said...

Καλησπέρα.
Για την υπόθεση που κάνετε:
Τότε έχουμε μια άλλη ιστορία. Αν είχαν πάρει τα μέτρα τους έτσι ώστε να μην τους δουνε οι γείτονες, τότε η ιστορία πρέπει να αλλάξει κάπως (εκτός αν το περιστατικό δεν έγινε τυχαία). Σπάει ας πουμε σε δυο κομμάτια. Το ένα είναι πάνω κάτω ότι περιγράφετε με την διαφορά ότι η Μυριανθίνα φεύγει άρον-άρον από το σπίτι με το γιό της. Και επανέρχεται αργότερα με όλες τις προφυλάξεις. Ή αυτή ή ο γιός της.
Στο τέλος όμως πάλι αυτή θα συλλάβει η αστυνομία (υπάρχει έτσι κι αλλιώς παρελθόν προηγούμενων επισκέψεων). Και στην περίπτωση που πήγε ο γιος τότε η Μυριανθίνα το παίρνει πάνω της τελικά (αν είναι του χαρακτήρα της κάτι τέτοιο).
Τελικά, δεν ξέρω αν είναι αυτό που ρωτάτε ή κάτι άλλο. Αν ας πούμε εννοείτε ότι τα πράγματα έγιναν έτσι ακριβώς όπως γράφετε και μετά την προφυλάκιση της μάνας ο μεγάλος γιος αναλαμβάνει την "εκδίκηση" (ελλείψη έγνοιας του άντρα της όπως είναι το σωστό) πάλι δεν παίζει το σενάριο να είχαν πάρει τα μέτρα τους στην πρώτη επίσκεψη (αφού το περιστατικό ήταν τυχαίο).
Μμμμ... το μπέρδεψα μου φαίνεται και μου λείπουν και τα βασικά.
:Ο)

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

sergios
Ούτε που μπορούσα να το φανταστώ ότι γράφοντας σ' αυτή τη γωνι΄΄α του κόσμου θα έπεφτα πάνω σε κάποιον γνώστη της ιστορίας. Χαίρομαι για το στοιχείο που μου δίνετε. Αν και όπως λέω όλα τα πρόσωπα είναι φανταστικά και οι τυχόν συμπτώσεις εντελώς τυχαίες.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

christos fasoulas
Δεν έχω αρχίσει ακόμη να γράφω. αυτά όλα είναι ψαξίματα και υποθέσεις. Με στοιχεία φυσικά που βγήκαν από κάποια έρευνα που συνεχίζεται. Το γράψιμο θα αργήσει ακόμα. Προς το παρόν προσπαθώ να φτιάξω τα πρόσωπα και τις προηγούμενες καταστάσεις μαζεύοντας στοιχεία από την αληθινή ιστορία.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

simon says
Έχεις δίκιο ότι είναι μπερδεμένο. Η υπόθεση είναι δική μου. Ρωτώ εμένα αλλά συγχρόνως μπαίνω στο πρόσωπο του γιου. Πιθανώς θα μπορούσε κι αυτός να το σκεφτεί. Και σε περίπτωση που θέλει να επαναλάβει κάτι παρόμοιο μόνος του, να πάρει τα μέτρα του για να μην τον ανακαλύψουν. Είναι μια υπόθεση εργασίας που λένε. Δεν νομίζω ότι ο γιος θα ήθελε να πάρει εκδίκηση. Οι ανάγκες του είναι πολύ εντονότερες από αυτό. Δεν έχει τα απαραίτητα για να ζήσει. Άρα αν επαναλάβει κάτι παρόμοιο θα είναι ακριβώς για τον ίδιο λόγο που το έκανε και η μητέρα του απλώς πιο οργανωμένο. Έτσι ξεκινάει ο δικός του δρόμος. Φαντάζομαι.

Anonymous said...

Και όμως έγινε. Θα σας δόσω και άλλες πληροφορίες περισσότερο προσωπικές μέσω μέιλ, αν μου επιτρέπετε. Είναι πολύ ιντριγκαδόρικη ιστορία.

Anonymous said...

Μη τα ρωτάτε καλύτερα αυτά. Πιστεύω ότι θα συνέβαιναν με μαθηαμτική ακρίβεια έτσι και ακόμα χειρότερα. Το πού θα σταθεί κανείς για να τους κρίνει είναι δίκοπο μαχαίρι.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

sergios
Θα περιμένω το email σου και σ' ευχαριστώ. Όποιος γνωρίζει οτιδήποτε είναι ευπρόσδεκτος.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

anonymos
Δεν κατάλαβα για ποιο πράγμα λες ότι θα συνέβαινε με μαθηματική ακρίβεια. Αν εννοείς το να χτυπήσει μια γυναίκα έναν άντρα δεν είναιγεγονός που εύκολα γίνεται. Πρέπει να υπάρχουν εντελώς συγκρκριμένα άτομα που θα παίξουν σ' αυτό το παιχνίδι και συγκεκριμένες συγκυρίες. Δεν είναι οποιοιδήποτε. Γι' αυτό μ' αρέσει να διαλέγω για τα βιβλία μου ξεχωριστά και ιδιαίτερα άτομα. Συμφωνώ ότι το να τους κρίνεις είναι δίκοπο μαχαίρι, αλλά γιατί πρέπει να τους κρίνουμε; Δεν έχω καθόλου αυτή την πρόθεση. Δεν γράφω για να κρίνω κανέναν. Αγαπώ τους ήρωές μου. Είναι ο πρώτος μου κανόνας αυτός. Δεν τους κρίνω. Τους δικαιολογώ ακόμη κι αν έχουν διαπράξει το χειρότερο έγκλημα. Ίσως τότε τους αγαπώ ακόμη περισσότερο. Γιατί ξέρω ότι μέσα τους υπάρχει πολλή πίκρα και μοναξιά. Πολύ πιθανό κι εγώ στη θέση τους το ίδιο να έκανα. Ή ακόμη κι εσείς! Ποιός διαφωνεί;

Anonymous said...

(1) Ένας άντρας που χορηγεί συστηματικά οικονομική βοήθεια έχει πιθανότητες 99% να ζητήσει αντάλλαγμα. Μία γυναίκα που τη δέχεται και έχει ένα συγκεκριμένο background είναι δεδομένο ότι αναμένει αυτή τη στιγμή και αν δεν το κάνει τότε κακώς δεν το σκέφτηκε. Συνεπώς είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα συνέβαινε.
(2) Ήταν λάθος μου να χρησιμοποιήσω τον όρο "κρίνω". Το παρεξηγήσατε και δικαίως. Άντικαταστήστε το με το "μελετώ" ή περιφραστικά με το "προσπαθώ να κατανοήσω"

Anonymous said...

Α, και κάτι άλλο. Εάν ο παππούς δεν ήταν 85 αλλά 55 μπορεί να μην τον είχε χτυπήσει και τα πράγματα να ρίχαν πάρει διαφορετική και ίσως "ειδυλλιακή" τροπή. Μπορεί να σας φαίνεαι κυνικό αλλά δυστυχώς τα μέτρα και τα σταθμά του περιθωρίου είναι άλλα.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Anonymous
Συμφωνώ απόλυτα στο σκεπτικό σου όταν λες πως θα έπρεπε να τα περιμένει. Η διαφορά μας δεν είναι εκεί. Η διαφορά μας είναι στο ότι η γυναίκα τον χτύπησε. Θα μπορούσε να τρέξει να φύγει αντί να τον χτυπήσει. Να δεχτεί να κάνει αυτό που της ζήτησες με σκοπό κι άλλα ανταλλάγματα. Ή να του έκανε μια άλλη ζημιά που θα τη θυμόταν στην υπόλοιπη ζωή του. Ίσως καταλαβαίνετε τι. Ώστόσο εκείνη σήκωσε το χέρι της και το χτύπησε. Αυτό εννοούσα ότι δεν ήτανη με μαθηματυική ακρίβεια αναμενόμενο. Φυσικά η σκέψη σου είναι ολοκάθαρη και ορθολογιστική. Και μου αρέσει. Το γεγονός ότι αντί για οτιδήποτε άλλο η Μυριανθίνα τον χτύπησε σημαίνει αρκετά για τον χαρακτήρα της. Έτσι δεν είναι;

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

anonymous
Και για να συζητήσουμε και για το επόμενο θέμα που έθιξες. Προφανώς και αν ήταν 55 θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Έχεις απόλυτα δίκιο. Αν ήταν μάλιστα και γοητευτικός και γαλαντόμος θα είχε δημιουργηθεί και άλλου είδους σχέση. Πιστεύω ωστόσο ότι αυτό δεν είναι μια ιδιαιτερότητα του περιθωρίου. Είναι μια ιδιαιτερότητα... του σώματος, να έλκεται από κάτι που συνδυάζει πολλαπλές ιδιότητες και έχει γίνει κυρίαρχο στις φαντασιώσεις του καθενός μας. Πιστεύω κι εγώ ή κι εσύ θα το απολαμβάναμε αν είχε τις προδιαγραφές που ζητούσαμε. Απλά και χωρίς αιδώ!

Anonymous said...

Γιατί μπορεί να τον χτύπησε:
(1) Ήταν μεγαλύτερός της άρα και αδύναμος
(2) Στον κόσμο της μερικά ζητήματα λύνονται διά ροπάλου, πράγμα που ταιριάζει κια στον δικό της χαρακτήρα
Ίσως δεν ξέρω. Πάντως την υπόθεση την διαβάζω πρώτη φορά εδώ

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

anonymous
Σίγουρα το γεγονός ότι ήταν αδύναμος και τόσο μεγάλος της έδινε το πλεονέκτημα να είναι ίσως για πρώτη φορά στη ζωή της η πιο... δυνατή! Κι αυτό έπαιξε τον ρόλο του πολύπλευρα. Όσο για το δεύτερο point που γράφεις με εξιτάρει. Είναι αλήθεια ότι στον κόσμο τους λύνονται τα ζητήματα δια ροπάλου; Αυτό θα ήθελα πολύ να το μάθω. Και θα πρέπει να το ψάξω. Που σημαίνει ότι είναι πιο βίαιοι σαν άνθρωποι. Λιγότερο ανεκτικοί. Ποιός ξέρει να μας πει; Φωτίζει πολλές πτυχές της ιστορίας. Αλλά δεν θα τολμούσα να το ισχυριστώ δημόσια. Δεν θα ήταν politically correct!...

Anonymous said...

Έχουν τη δυνατότητα να δυϊλίσουν τα πράγματα και τις καταστάσεις όπως οι υπόλοιποι; Όχι. Εμείς που δεν έχουμε μάθει να ζούμε έτσι που είμαστε αποδεκτοί στο χώρο μας είμαστε σαφώς πιο ανεκτικοί. Εκείνοι έχοντας μια ζωή πίσω τους αλλά και μπροστά τους τη ρετσινιά του γύφτου, του απόκληρου σαφώς και δεν είναι. Στη θέση τους ούτε εμείς θα ήμαστε. Μετά σκεφτείτε ότι για να κρατήσουν τη μεταξύ τους ενότητα θα πρέπει να επιβάλλονται ( οι πιο ισχυροί ) και να υποτάσσονται και να ακούνε οι υπόλοιποι. Εκεί μπορεί να χωρέσει και η βία. Η Μυριανθίνα λοιπόν γιατί να μην αντιδράσει έτσι στην πρόκληση του 85ετούς ερωτύλου; Γιατί να μη νοιώσει τόσο προσβεβλημένη ώστε να του επιτεθεί χωρίς να το σκεφτεί έχοντας ζυγίσει το ποιός είναι ο πιο δυνατός μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα; 'Ετσι λέω, σκεφτόμενη ταυτόγχρονα ότι η Μυριανθίνα έχει ωριμάσει στο κασθημερινό πάρε-δώσε με τρόπο που σε μας είναι ασύλληπτος και μάλιστα από πολύ μικρή ηλικία.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

anonymous
Είπες μια πολύ σοφή κουβέντα. Η Μυριανθίνα έχει ωριμάσει από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο που επηρεάζει τον τρόπο της συμπεριφοράς της. Σίγουρα "έχουν δει πολλά τα μάτια της" που λένε και έχει καταλάβει πώς λειτουργεί ο άνθρωπος σε αρκετές στιγμές τους. Θα έλεγα έχει γνώσεις ψυχολογίας από το μεγάλο πανεπιστήμιο του δρόμου. Έτσι; Σ΄εκείνο που αμφιταλαντεύομαι ακόμη είναι το γιατί τον χτύπησε. Δεν πιστέυω ότι ένα τέτοιο άτομο ένιωσε προσβεβλημένο από κάποιες ερωτικές προτάσεις. Κάτι άλλο πρέπει να είναι. Όπως όταν καμιά φορά μας πλησιάζει ένας ζητιάνος ή μια ζητιάνα και δεν του δίνουμε ούτε δεκαρίτσα φεύγοντας μας βρίζει. Αυτό τι είναι; Δεν τον έχουμε προσβάλει αλλά και δεν του έχουμε προσφέρει αυτό που πιστεύει ότι δικαιούται. Ίσως γι' αυτό να τον χτύπησε. Για να "μάθει" που δεν της έδωσε. Μμμ; Μήπως κι αυτό παίζει στην υπόθεση. Πιθανώς. Σ' ένα τέτοιο επίπεδο το άτομο που μειονεκτεί πιστεύει πως δικαιούται την βοήθεια από αυτόν που πλεονεκτεί. Αυτό ίσως αλλάζει κάποια πράγματα στη σκέψη μας για τη Μυριανθίνα.

Anonymous said...

Είναι πολύ πι8ανό να τον χτύπησε γι' αυτό που λέτε. Επειδή δεν πήρε αυτό που δικαιούται. Εξάλλου όπως γράφετε πήρε μετά όσα χρήματα βρήκε. Ίσως μάλιστα να έχει και τις μεγαλύτερες πιθανότητες. Ξέρετε αυτή η ιστορία δεν μου αρέσει καθόλου. Κανείς δεν ξεπρνάει οτν εαυτό του, είναι όλοι προβλέψιμοι.
Ο 85χρονος σίγουρα έχει βάλει καιρό στο μάτι τη Μυριανθίνα και δεν σκέφτεται ούτε ότι μπροστά είναι το παιδί της.
Η Μυριανθίνα αντιδρά ανάλογα με όλα όσα κουβαλά από τα γεννοφάσκια της. Τελικά κανείς δεν ξεπερνά τον εαυτό του σε αυτή τη ζωή;

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

anonymous
Nομίζω πως αυτό που κάνουμε όλοι μας συνεχώς είναι να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Έτσι πάμε παρακάτω. Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν το κανουν. Ο 85χρονος το έκανε. Η μυριανθίνα το έκανε. Δεν υπέκυψε στη μοίρα της. Όσο για την ιστορία ακόμη δεν υπάρχει για να αρέσει σε κάποιον ή να μην αρέσει. Θέλω να σου υπενθυμίσω ότι μέχρι στιγμής μαζεύω στοιχεία από την πραγματικότητα για να φτιάξω την ιστορία. Άσε να τη φτιάξουμε και μετά λέμε αν μας αρέσει. Αν από τώρα απορρίψουμε κάτι που δεν υπάρχει μπορεί να χάσουμε την ευκαιρία να σκαρώσουμε κάτι ενδιαφέρον. Για να δούμε. Τώρα θα μου επιτρέψεις να σου πω κι εγώ κάτι. Βάλε ένα όνομα να σε προσφωνώ αφού τα λέμε τόσο συχνά. Θα έχει πιο ενδιαφέρον, πίστεψέ με.

Anonymous said...

Μα πού ξεπέρασε τον εαυτό του ο 85χρονος; Βέβαια δεν ξέρω το παρελθόν κανενός - ούτε καν την ιστορία για να είμαι ειλικρινής - αλλά πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος ήταν πάντα έτσι. Άνθρωπος του "δούναι - λαβείν " , αντικριστής σαν παλιός σαράφης. Όσο για τη Μυριανθίνα, έχουμε κάνει πολλές υποθέσεις ομολογουμένως και ίσως πολλές από αυτές να ισχύουν κιόλας... Αλλά γιατί να δεχτούμε ότι ξεπέρασε τον εαυτό της; Είναι φυσιολογικό για μια γυναίκα να υποκύπτει στις ορέξεις του καθενός, δηλαδή;
Αλήθεια έχετε σκεφτεί να προσεγγίσετε την ίδια; Είναι φυλακισμένη; Έχει γίνει κάποιο δικαστήριο; Υπάρχει μία δικογραφία ή μία κατάθεση που να λέγονται κάποια πράγματα;
Υ.Γ. Θα βάλω όνομα σε λίγες μέρες μόλις ξεμπερδέψω με κάποια ιατρικά προβλήματα. Ευτυχώς που ανακαλύφθηκαν τα laptops και οι νοσηλευόμενοι μπορούν να επικοινωνούν και με όσους δεν φορούν ιατρικές μπλούζες. Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

anonymous
Άργησα να σοθ απαντήσω γιατί δεν είμαι στη βάση μου και δεν έχω λαπτοπ. Κάνω τώρα αυτή τη δουλειά που λες. Ψάχνω τη Μυριανθίνα. Όταν επιστρέψω θα τα πούμε.