Είχε άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο εκείνη η συνέντευξη του Φόουλς. Το αντιγράφω.
"-Η επιτυχία έχει κόστος; Και η αποτυχία έχει κάποιο κέρδος;
- Σίγουρα. Για μένα η επιτυχία είναι ο διάβολος προσωποποιημένος. Είναι μια πάθηση η επιτυχία που σου κόβει τα πόδια και τα χέρια. Η αποτυχία είναι η συνείδηση ότι σημασία έχει ο αγώνας και όχι η νίκη. Η νίκη στην πραγματικότητα είναι η κυριότερη ήττα της ζωής μας. Δεν λέω ότι δεν επιδιώκουμε τη νίκη αλλά κυνηγώντας την αποθέωση γνωρίζουμε τη συντριβή σχεδόν πάντα".
Μεγαλειώδης φράση: "Κυνηγώντας την αποθέωση γνωρίζουμε τη συντριβή σχεδόν πάντα".
Μου θύμισε τον αρχιμάστορα Σόλνες του Ίψεν. Επίσης μεγαλειώδες έργο. Και πόσους άλλους ήρωες της λογοτεχνίας που απατήθηκαν από το όνειρο... Είναι οι ήρωες που αγαπώ. Οι απατημένοι. Οι ηττημένοι. Οι αληθινοί.
Δεν ξέρω σε ποιό σημείο απατήθηκε ο μικρός μου Βασίλης. Ψάχνω εβδομάδες να το βρω. Πού απατήθηκε;
Wednesday, February 07, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
17 comments:
Μπορεί ένα παιδί 10 χρονών να έχει προλάβει να απατηθεί;
Είναι το ίδιο με την μεγάλη ευτυχία... Όταν είσαι απόλυτα ευτυχισμένος τότε περνάς στην ύβρη και η ύβρις φέρνει την Νέμεση και την τιμωρία...
Καλημέρα.
Μάλλον γίνετε. Κι όταν είσαι ένα παιδάκι 10 χρονών χίζεις τον κόσμο σου με το "θέλω". Όταν είσαι 10 χρονών είσαι ο θεός. Και πολλές μικρές απάτες, η μια πίσω από την άλλη, σαν βημματάκια, μπορούν σε πάνε οπουδήποτε.
Μμμ, δεν ξέρω, πιο πολύ, λογοτεχνικό αυτό το παραπάνω, λέξεις. Αν δεν είχες ρωτήσει, αν δεν είχα απαντήσει, μπορεί και να μην υπήρχε.
Πιστεύω όμως ότι κάποια πράγματα έρχονται γράφοντας, είτε σ' ένα πόστ, είτε σε μια ιστορία που περιμένει.
:Ο)
Αχ, τι μου κάνεις... Πάνω που διάβαζα Ρεμπώ (για τον...γνωστό λόγο)και όλους τους άλλους poètes maudits, ήρθε κι αυτό το ποστ και με αποτέλειωσε!
(Με τις υγείες σας η ...
αναβάθμιση.
Ωραία κινεζικούλια!)
Αααα, φιλενάδα, μη μου τα χαλάς. Εμένα μ αρέσει η επιτυχία, μόνο που πρέπει να ορίσουμε τι θεωρούμε επιτυχία. Όχι βέβαια να κυκλοφορείς με καμπριολέ, ρόλεξ στα χέρια και γούνες στον ώμο.
Αμα λοιπόν την ορίσουμε θα δούμε ποοοοοσο επιτυχία έχουμε στη ζωή μας. Εσύ έχεις μία παραπάνω. Μια ποοοοολύ παραπάνω από πολλούς στη κλίμακα του πλανήτη μας.
Τώρα αν μπορεί ένα παιδί 10 χρόνων να νοιώσει προδοσία, μας ρωτάς. Μα είναι παιδιά αυτά, Λεία μου; Παιδί σημαίνει παίζω, παίζουν τα παιδιά σήμερα; Ακόμα και αυτά που μπορούν να παίξουν, παίζουν;
Το παιδί μπορεί να απατηθεί στην αγάπη που περιμένει από τους άλλους. Είτε να την εισπράξει αμέσως και να τη χάσει βίαια ύστερα είτε να την περιμένει και να μην έρθει ποτέ και να ανοίξει έτσι ένα χαντάκι στην ψυχή του, εκείνο της απάτης, δηλαδή της απωλεσθείσας ή ανεύρετης αγάπης και αναγνώρισης από τους δικούς του, από κάποιον γονιό, οικογένεια...
Klearchos
Καλωσόρισες. Η επιτυχία μοιάζει σαν την μεγάλη ευτυχία! Μ' αρέσει αυτό. Θα το σκεφτώ.
Καλέ μου simon, ρώτησα και απάντησες. Αυτό ακριβώς. Ο άνθρωπος στα 10 του είναι Θεός. Ένας μικρός θεός που τα μπορεί όλα αδιακρίτως. Ακόμη και τον φόνο. Γιατί; Μα γιατί είναι θεός. Αυτή είναι η απάτη. Μμμ; Λες;
ioeu
Σκέψου το κι έτσι. Οι νεαροί ποιητές, σαν μικροί θεοί, μπορούν να μετατρέψουν τον κόσμο. Μέσα στο μυαλό τους. Μετά... απλώς δεν μνπορούν πια. Μπορούν να θλίβονται όμως γι' αυτό νοσταλγώντας. Και η νοσταλγία τους γεννάει καινούριους θεούς. Τι λέω;
ange-ta γλυκιά μου, πόσο δίκιο έχεις για τα παιδιά. Τα βιάζουμε για την επιτυχία. Όμως προσωπικά τη φοβάμαι κι εγώ την επιτυχία. Σ' ευχαριστώ που πάντα έχεις έναν καλό λόγο.
scalidi
Καλώς την. Πράγματα καθημερινά καλή μου Σταυρούλα. Η αγάπη είναι ο μεγάλος ένοχος, σίγουρα. Η έλλειψή της. Μπορεί η αγάπη ν' αντικατασταθεί από την επιτυχία. Και η επιτυχία να μην είναι αυτό που περίμενε εκείνος. Να έχει σ' αυτό απατηθεί! Μπερδεμένο; Μπορεί. Θα το ξεμπερδέψουμε κάποια στιγμή.
ioeu
Μη με κοροϊδεύεις με τα κινεζικούλια μου γιατί κοντεύω να σκάσω. Η αναβάθμιση έχει τα καλά της έχει και τα κινέζικά της. Και δεν μπορώ να το λύσω. Αντί να με δουλεύεις μήπως μπορείς να βοηθήσεις; Είδα κι εσύ αναβαθμίστηκες αλλά δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα; Τι έκανες; Μαγικά; Μαγείαν εποίησας;
Αγαπητή, δεν έχω κινεζικούλια, γιατί απλούστατα δεν είχα γράψει τίποτε στην επιφάνεια εργασίας...
Στα παλιότερα σχόλια, όμως, ρίξτε μια ματιά...Γεμάτο κινέζικα!!!
Δυστυχώς δεν μπορώ να βοηθήσω...
Με χαρά πάντως βλέπω ότι το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε...
(ευχαριστώ για το ποδαρικό)
δοκιμή σχολίου
Καλησπέρα Λεία.
Ελπίζω όλα καλά...
:Ο)
Για να δούμε αν θα μ' αφήσει τώρα να σχολιάσω.
Post a Comment