Με προβληματίζει πολύ η συνομιλία του μικρού Βασίλη -που ίσως τώρα θέλω να τον ονομάσω Ευαγόρα- με τον δικηγόρο. Θεωρώ αυτή τη συνομιλία κλειδί στην ωρίμαση του 10χρονου. Όχι αυτά καθ' εαυτά που θα πουν αλλά η εξέλιξη της ιστορίας του μικρού κατά το δικαστήριο και η μετατροπή του από παιδί σε ενήλικα, δηλαδή σε ώριμο άτομο, όσο μπορεί να είναι κανείς ώριμος στα 10 του. Η όλη υπόθεση αυτό αφορά. Την ωρίμαση αυτού του παιδιού. Που ξεκινάει σαν κατατρεγμένος και δολοφόνος και μετά μετατρέπεται σε κάτι άλλο. Τι; Να η ερώτηση. Τώρα γράφω απλώς τις σκέψεις μου. Είμαι σ' ένα δρόμο που δεν ξέρω πού οδηγεί. Για να φτάσω όμως στο τέλος αυτού του δρόμου πρέπει να ξέρω ποιό είναι. Εκείνο που ξέρω τώρα είναι ότι ο μικρός έχει μια ψευδαίσθηση στο κεφάλι του. Ποιά είναι αυτή; Ότι ο κόσμος του χρωστάει. Όταν θα ανακαλύψει ότι αυτό δεν είναι αλήθεια τότε θα βρεθεί πραγματικά μπροστά στην απόφαση που πρέπει να πάρει για τη ζωή του. Όλοι νομίζουμε ότι ο κόσμος μας χρωστάει. Από πού πηγάζει αυτό; Πρέπει να το βρω για να ανιχνεύσω την ψυχή του. Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής πάει καλά. Ίσως θέλει περισσότερη δουλειά στις εκφράσεις. Ακόμη τίποτα δεν είναι ολοκληρωμένο. Αν δεν παρευρεθώ στη δικάσιμο. Αύριο θα μιλήσω με την εισαγγελία να μάθω πότε έχει ορισθεί κι αν έχει ορισθεί.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
στην αναμονή λοιπόν...
Φιλί!
Ναι, ναι, περιμένουμε...
(Ευαγόρα έ; Σα να λέμε, και Εύα, και αγόρι. Κι είστε ακόμα στο negredo που λένε κι οι αλχημιστές). Ωραία.
Καλησπέρα
:Ο)
ανδρομέδα
Κι από μένα φιλί.Μ' αρέσουν αυτά.
simon says
Καιρό είχα να σ' ακούσω. Μου άρεσε το όνομα Ευαγόρας αλλά δεν ήξερα γιατί. Μου έλυσες το αίνιγμα, σ' ευχαριστώ. Δεν ξέρω αν θα συμπεριλάβω αυτό που εννοεί το negredo στην ιστορία μου αν και κατά βάθος με γοητεύει. Θα δούμε. Ίσως είμαι πιο κοντά στο ρεαλισμό.
Ευαγόρας ? Γιατί Ευαγόρας και όχι Βασίλης; Άν μιλάμε για την υπόθεση της Μυριανθίνας τότε το παιδί της δεν θα λεγόταν ποτέ Ευαγόρας. Πότε ονομάστηκε Ευαγόρας ένα παιδί που μεγάλωσε σε τσιγγάνικο καταυλισμό; Αφήστε που το όνομα αυτό θυμίζει Κύπρο ( αν θυμάμαι καλά υπάρχει ένας κύπριος αγωνιστής με το όνομα Ευαγόρας ). Δε μου μοιάζει ρεαλιστικό. Δεν μπορώ να πω και περισσότερα γιατί δεν ξέρω πώς ακριβώς το σκέφτεστε και εσείς. Μπορεί να θέλετε να κινηθείτε σε μία λιγότερο ρεαλιστική σφαίρα. Οπότε το Ευαγόρας και η εξήγηση που ο έδωσε ο simon says ταιριάζουν απόλυτα.
Αλλά το Ευαγόρας μου φέρνει στο νου, έναν δικηγόρο που τον έχουν συλλάβει για διαφθορά, όχι ένα παιδί 15 χρονών που βρίσκεται σε ίδρυμα.
Πω πω, έχει κάτι το Καφκικό αυτή η συζήτηση... θα περιμένω Να είστε καλά.
so far
Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε πόσο ετών είναι το παιδί αλλά υποθέτουν πως πρέπει να είναι δέκα. Εγώ θα το τοποθετήσω σ' αυτή την ηλικία σίγουρα. Η ανάλυσή σου για το όνομα με κλονίζει βέβαια. Ίσως έχεις δίκιο. Δεν με πειράζει που το όνομα μπορεί να είναι κυπριακό. Αλλά ένα πιο κοινό όνομα ταιριάζει καλύτερα στον... καταυλισμό! Ωστόσο ακόμη κι εγώ δεν είμαι σίγουρη τι θα διαλέξω. Θα μου πεις βέβαια και με το δίκιο σου, μα τόση σημασία έχειθ ένα όνομα για έναν ήρωα; Κι όμως φαίνεται πως έχει. Για τον καθένα μας το όποιο όνομα κουβαλά μαζί του τις μνήμες μας από κάποιον που γνωρίσαμε με το αντίστοιχο όνομα. Έτσι δεν είναι; Το Βασίλης μου φέρνει συνέχεια στο μυαλό μου τον πατέρα μου κι αυτό με οδηγεί να διαμορφώσω την προσωπικότητά του σύμφωνα με κείνην του πατέρα μου. Θέλω να δω τα κοινά τους σημεία κι αν υπάρχουν θα το κρατήσω. Μπορεί τελικά να με βοηθήσει, αν δεν μου δημιουργήσει αναστολές. Οψόμεθα.
so far
Εκείνο που δεν κατάλαβα ωστόσο είναι πού εντάσσεται η καφκική ατμόσφαιρα στη συζήτησήγ μας. Φυσικά η ατμόσφαιρα είναι κάτι πολύ προσωπικό. Αν έτσι νιώθεις έτσι είναι. Απλώς θα ήθελα να ξέρω.
Μπα μην το λέτε! Δεν θα έγραφα ένα κατεβατό στις 7 το πρωί εάν δεν θεωρούσα σημαντικό το όνομα του ήρωα. Καταλαβαίνω επίσης το συναισθηματικό βάρος που έχει το Βασίλης αφού είναι το όνομα του πατέρα σας. Το έχω και εγώ αυτό με το όνομα του δικού μου πατέρα. Όσο για το καφκικό του πράγματος, ίσως επειδή εκείνη την ώρα χάραζε, ίσως επειδή υπάρχει μία εσωτερικότητα σε όσα έχω διαβάσει, ίσως η διάθεσή μου της στιγμής, δεν ξέρω πώς και γιατί αλλά ο μικρός μου βγάζει κάτι σε Καφκικό ήρωα: δέσμιος και ελεύθερος , ορατός με χ τρόπους....
so far
... και σαν τον ίδιο τον Κάφκα ή τους ήρωές του έχοντας υποστεί απόρριψη! Μπορεί να παίζει κι αυτό.
Post a Comment