Το γραψιμο ειναι η καλυτερη μορφη επικοινωνιας μετα τον ερωτα

σκεψεις, συνεντευξεις και κειμενα

Thursday, March 22, 2007

ΣΚΗΝΗ 2

MEΓEΘYMENOΣ HXOΣ AΠO ΘAΛAΣΣA ΠOY ANEBAINEI ΣYNEXEIA MEXPI ΠOY ΞEΣΠAEI.

(Στον πύργο. O πολυέλαιος είναι αναμμένος. Το μεγάλο τραπέζι είναι τώρα κρεβάτι. Σε μια γωνιά μια βαλίτσα μεγάλη με ρόδες. Πάνω στο κρεβάτι ένα λάπτοπ ανοιγμένο. Στο πάτωμα πεταμένα γραμμένα χαρτιά).

ΑΛΚΗ: (Μπαίνει μέσα τρέχοντας. Είναι λαχανιασμένη και αναστατωμένη. Σταματά να πάρει ανάσα. Κάθεται στο κρεβάτι και βάζει τα γυαλιά της. Μετά από λίγη σκέψη αρχίζει να πληκτρολογεί στο λάπτοπ. Σταματά. Πηγαίνει και μαζεύει τα χαρτιά της από κάτω. Διαβάζει προς το κοινό) Kυρίες και κύριοι σύνεδροι. Συμμετέχοντας στα προγράμματα της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής πολιτικής, μμμ... Όχι, όχι (Κάνει το σταυρό της) Ελέησον Κύριε (Διορθώνει) Κύριε ελέησον! (Βγάζει τα γυαλιά της. Σιωπή. Άλλο ύφος. Τα λέει απ’ έξω) Kυρίες και κύριοι σύνεδροι. Θα σας μιλήσω- Θέλω να σας μιλήσω- Η αναπτυξιακή πολιτική- Όχι. Η προώθηση της αναπτυξιακής- Σκατά! (Πετάει τα χαρτιά κάτω. Σιωπή. Ξαφνικά βγάζει τη μπλούζα της. Τη χαϊδεύει. Την αγκαλιάζει σφιχτά σαν να ‘ναι άνθρωπος. Για λίγο έτσι. Κι ύστερα ξαφνικά την πετά στο κοινό φωνάζοντας) Παρ’ την πίσω!

<>(Απότομα σβήνουν τα φώτα ενώ έχει ήδη αρχίσει ν’ ακούγεται δυνατή
κλαμπίστικη μουσική).

4 comments:

Anonymous said...

Λεία καλημέρα... Δεν με γνωρίζεις προφανώς, εγώ όμως σε ξέρω καλά μέσα κύρια από την ενασχόληση σου με το βιβλίο γενικότερα... Το Blog σου πάρα πολύ όμορφο όσο και απλό... Η ομορφιά εντός σου κι εκτός σου αποτυπώνεται σε όλα τα γραπτά που έχεις ποστάρει δικά σου αλλά και άλλων αγαπημένων επώνυμων αλλά και λιγότερο επώνυμων συγκραφέων...
Να είσαι καλά και να μας ταξιδεύεις πάντα στα υπέροχα μονοπάτια της ψυχής σου... Καλό ΣΚ...

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Καλώς όρισες Τάκη. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Εύχομαι και σε σένα καλές εμνεύσεις.

Ιωαννα said...

Δυνατο .
Ηταν σαν να ημουν μερος του κοινου .
Η ιδια η μπλουζα
Ο ιδιος ο ηχος .
Εκεινο το κενο αναμεσα στο κοινο και το χερι που πεταει .
Μια φραση απλωμενη στον αερα .....


Ιωαννα

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Γεια σου Ιωάννα μου. Σ' ευχαριστώ που ήρθες και για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι αν σου "μίλησε" το κείμενο.