Προσέρχομαι ταπεινά στην τέχνη γιατί ταπεινός είμαι.
Χωρίς το θάρρος ν’ αγκαλιαστώ με την αληθινή ζωή.
Τότε θα ήμουν αλλιώς,
θα ήμουν αλλού, θα ήμουν άλλος.
θα έγερνα ματωμένος σε μια γωνιά του δρόμου γελώντας. Με το αίμα καυτό να χτυπιέται αφηνιασμένο στις φλέβες.
Τώρα ματώνω μπροστά στην αστραφτερή μου οθόνη, με τα μικρά μου χέρια να χαϊδεύουν κρύα λευκά καθορισμένα πλήκτρα,
ή αγκαλιασμένος με μια κούφια γδαρμένη κιθάρα να σπαράζω. Καθώς το χέρι μου τεντώνει και αφήνει τις χορδές να μιλούν εκείνες για το σκοτάδι της ψυχής που εγώ δεν μπορώ ν’ αντικρίσω.
Ή σκύβω πάνω στο χαρτί τρεμουλιαστός, ή τραγουδώ στις όπερες και στις σκηνές του κόσμου απαγγέλνω και χορεύω όνειρα ανθρώπων αληθινών που παίρνω δανεικά για να υπάρξω.
Προσέρχομαι ταπεινά στην τέχνη, σκυφτός, μπαίνω μέσα της, κλείνω πίσω μου την πόρτα, σφαλίζω τα μάτια, είμαι καλά κρυμμένος. Στο καταφύγιο.
Έξω μαίνεται η καταιγίδα.
Μη νομίζεις ότι είμαι δειλός.
Λίγος Είμαι.
14 comments:
Χαίρομαι που σε ανακαλύπτω εδώ, προ ημερών έβαλα ένα κείμενο για το νέο βιβλίο. Εύχομαι καλή επιτυχία και κυκλοφορία να έχει :-)
Χρόνια θριμμάτιζα την άλλη όψη από τα σύννεφα
Δεν ήθελα να ξέρω τη μέρα που φωνάζει
Τους ήχους που επιστρέφουν
Τώρα πήρα την άλλη όψη του καθρέφτη.
s.frang
Καλώς ήρθες. Τι σε κέντρισε στο θέμα και δημοσίευσες τη συνέντευξη; Διάβασες το βιβλίο ή κάτι άλλο; Ξέρεις, εγώ πάντα ρωτώ γιατί.
ioeu
Τι χρώμα έχει πίσω από τα σύννεφα; Αυτός που φαίνεται δειλός δεν είναι στ' αλήθεια.
γΙατι, εγώ τι είμαι;
...
:Ο)
sigmataf
Καλώς όρισες. Μόνον εσύ ξέρεις τι μπορεί να είσαι. Και το συζητάμε.
simon says
!!!!
Αυτό πιά!
Τρια θαυματικά ήταν η πρώτη μου αντίδραση.
Τα διόρθωσα όμως τελευταία στιγμή. Παραέκαναν θόρυβο για εκείνο το "Λίγος Είμαι"
:Ο)
Γιατί αυτό το υπέροχο κείμενο να το γράφει ένας άνδρας; Νομίζεις ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να κρατάει μια σημαία και να πεθαίνει γι αυτήν;
Η μήπως κάτι δεν κατάλαβα;
Εγώ το αντέγραψα στο doc. και το άλλαξα. Με μάγεψε δυό φορές.
Μήπως σου λεω βλακείες;;
simon
Έχουμε ταύτιση, λυκάκι. Αυτό ξέρω.
ange-ta
Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Σίγουρα δεν λες βλακείες. Κι αυτό που επισημαίνεις είναι σωστό. Γυναίκα είμαι και μ' αρέσει. Όμως δεν μπορώ να ξεριζώσω έναν άντρα που νιώθω ότι έχω μέσα μου. Άραγε με καταλαβαίνεις; Γιατί εγώ πολλές φορές δεν με καταλαβαίνω. Parole d' honneur.
Λεία, δεν διάβασα ακόμα το βιβλίο, έμαθα γι' αυτό από την ανακοίνωση στην εφημερίδα και τη συνέντευξή σου. Το θέμα μ' ενδιαφέρει και γι' αυτό το πρόσεξα. Γενικότερα, διαβάζω ευχάριστα ιστορικά μυθιστορήματα, τα πρώτα που έτυχε να διαβάσω του Π. Κανελλόπουλου και του Α. Βλάχου. Θα τα ξαναπούμε :-)
Parole d' honneur.
Μετά από αυτό, όλα έχουν λεχθεί!
Αν σου αρέσει ο Σολωμός έχω κάνει ένα Ποστ.
με ενδιαφέρει η γνώμη σου σφόδρα.
φιλιά.
Post a Comment