Το γραψιμο ειναι η καλυτερη μορφη επικοινωνιας μετα τον ερωτα

σκεψεις, συνεντευξεις και κειμενα

Wednesday, March 28, 2007

ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

"If you find a path with no obstacles,
it probably doesn't lead anywhere."

Henry Wadsworth Longfellow

14 comments:

industrialdaisies said...

Όλοι αυτοί που ανεμπόδιστα βρέθηκαν κάπου, και τώρα βρίσκονται στο απυρόβλητο, μάλλον δεν κατάλαβαν το πουθενά και το τίποτα που βρίσκονται. Ευτυχώς, κάποιοι, βλέπουν τα πράγματα αλλιώς -ακόμα. Καλησπέρα.

Unknown said...

Καλημέρα Λεια.
:Ο)

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

industrialdaisies
Ας το ξαναδούμε μετά από μια δεύτερη σκέψη καλή μου. Ποιοί είναι αυτοί και πού έχουν φτάσει. Αν μας νοιάζει αυτό, τότε ναι, το ρητό είναι τουλάχιστον... ρομαντικό. Αλλά αν παίζουμε το παιχνίδι τους τότε τους δικαιώνουμε. Σ' ευχαριστώ για την επίσκαψη. Σου απαντώ και στο δικό σου μπλογκ.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

simon
Καλημέρα και σε σένα. Πώς τα πας; Θα σε πάρω να τα πούμε.

bibliofagos said...

Εκτιμώντας τα όσα γράφετε στο μπλογκ σας σας περιμένω να ανοίξουμε μια σχετική συζήτηση με βάση το πρόσφατο ποστ μου με θέμα: τον υποβιβασμό της ελληνικής λογοτεχνίας. ευχαριστώ.

industrialdaisies said...

Κυρία Βιτάλη, σας έχω γράψει απάντηση στο blog μου αλλά και από εδώ να σας πω ότι όντως, εγώ μετέφερα την πρώτη ματιά, αυτή που αν ρίξεις γύρω σου θα σε κάνει να διαπιστώσεις αυτό που είπα σε μεγάλο βαθμό. Για αυτό λέω μετά, ότι ευτυχώς που κάποιοι βλέπουν τα πράγματα αλλιώς ακόμα -τα κοιτάζουν πιο βαθειά, ρίχνουν κι αλλού ματιές και δεν τους αφορά το "εύκολο" ή το "επιπόλαιο". Καλησπέρα και ευχαριστώ που ήρθατε μια βόλτα και από τα μέρη μου.

Anonymous said...

Αγαπητή μου Λεία,
επίτρεψέ μου να post λίγα λόγια για τα μονοπάτια της ζωής που έχουν χαραχτεί μέσα μου εδώ και χρόνια και δε λένε να σβήσουν...

"...Anything is one of a million paths. Therefore you must always keep in mind that a path is only a path; if you feel you should not follow it, you must not stay with it under any conditions. To have such clarity you must lead a disciplined life. Only then will you know that any path is only a path, and there is not affront, to oneself or to others, in dropping it if that is what your heart tells you to do. But your decision to keep on the path or to leave it must be free of fear or ambition.

I warn you. Look at every path closely and deliberately. Try it as many times as you think necessary. Then ask yourself, and yourself alone, one question. This question is one that only a very old person asks. My benefactor told me about it once when I was young, and my blood was too vigorous for me to understand it. Now I do understand it.

I will tell you what it is: Does this path have a heart?

All paths are the same, they lead nowhere. They are paths going through the bush, or into the bush. In my own life I could say I have traversed long, long paths, but I am not anywhere. My benefactor's question has meaning now. "Does this path have a heart?" One makes you strong; the other weakens you.

The trouble is nobody asks the question: and when a person finally realizes that they have taken a path without heart, the path is ready to kill them. At that point very few people stop to deliberate and leave the path.

A path without a heart is never enjoyable. You have to work hard even to take it. On the other hand, a path with heart is easy; it does not make you work at liking it.

For my part there is only the traveling on paths that have heart, on any path that may have heart. There I travel, and the only worthwhile challenge is to traverse its full length.

And there I travel looking, looking, breathlessly..."


Λόγια του Don Juan
από το βιβλίο του Carlos Castaneda "The Teachings of Don Juan"

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

bibliofagos
Θα περάσω να σας δω.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

yiorgos
"Does this path have a heart?"
Πώς μπορώ να το ξέρω; Πρέπει να ρισκάρω λοιπόν. Βαδίζουμε στα τυφλά. Στην άκρη του γκρεμού ισορροπώντας επικίνδυνα ψάχνοντας τι; Αυτό είναι που δεν ξέρω.
Γιώργο σ' ευχαριστώ που ήρθες. Χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω έστω και με τόοοοοσο μεγάλη απόσταση.

martian said...

Κι εγώ χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω. Αφού η απόσταση δεν είναι στις καρδιές μας...

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

yiorgos
Η καρδιά, καλέ μου, είναι από μόνη της ένα μονοπάτι.

Katoikidio said...

Φίλοι μου,

Στο μπλόγκ μου παρουσιάζω τη μακριά λίστα των υποψήφιων ελληνικών βιβλίων του 2006 για λογοτεχνικό βραβείο.Η λίστα είναι μια συνάθροιση των καταλόγων των περιοδικών Νά Ενα Μήλο, Δέκατα και Διαβάζω.
Τα βιβλία που περιέχονται εδώ είναι μυθιστορήματα και διηγήματα Ελλήνων συγγραφέων ακόμη και πρωτοεμφανιζόμενων.
Ψηφείστε χωρίς φόβο και πάθος, με γνώμονα την προσωπική σας κρίση.
Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις αρχές Ιουνίου.

Το κατοικίδιο

Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

katoikidio
Αγαπητό κατοικίδιο λυπάμαι που προσωπικά θα σε απογοητεύσω αλλά δεν έχω τη δυνατότητα να ψηφίσω... με πάθος ή χωρίς. Για φόβο δεν γεννάται θέμα. Ο λόγος είναι ότι απασχολημένη καθώς ήμουν με τη μελέτη και το γράψιμο της "Ιερής Παγίδας" επί 6 χρόνια δεν μπόρεσα να διαβάσω βιβλία που δεν αφορούσαν το αντικείμενό μου. Τώρα μόλις ξεκινώ να διαβάζω από τις δικές μου στοίβες. Νομίζετε ωστόσο ότι θα έχει κάποιο νόημα για τους συγγραφείς και το έργο τους άλλη μια τέτοια ψηφοφορία στα μπλογκς; Δεν έχω πεισθεί ακόιμη.

ioeu said...

Λύσ'τες τις λίστες!!!

ο λόγος διαχέεται ανεξαργύρωτος στον αιώνα...