Κι αν το blogging...

Κι αν το blogging δεν είναι μόνο θεωρία, συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων, σχολιασμός της επικαιρότητας, προβολή έργου, παράθεση προτιμήσεων, πλάκες, εκτόνωση, συντροφιά, αντίδοτο στη μοναξιά, κρυφός σεξουαλισμός, αναμετάδοση ειδήσεων, λαχτάρα για επικοινωνία, σπάσιμο της λογοκρισίας, αυτοκριτική, αυθορμητισμός, συγγραφή μεγάλων ή μικρών ιστοριών, μάρκετινγκ ή συμπλήρωμα των επαγγελματικών δραστηριοτήτων αλλά είναι συγχρόνως και ένα μέσον εξωτερίκευσης βαθύτερων και σκοτεινών σκέψεων ή ανομολόγητων πράξεων, είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε; Αν κάποιος θέλει να μιλήσει γι' αυτό που στ' αλήθεια του καίει τα σωθικά τι γίνεται; Αν στείλει επιστολή σε εφημερίδα ίσως δεν δημοσιευτεί. Αν θελήσει να μιλήσει απ' το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση μπορεί να κοπεί στον αέρα. Αν προσπαθήσει να το εκφράσει σε συνάνθρωπο υπάρχει η πιθανότητα να δει την πλάτη του ή την βδελυγμία του. Αν το γράψει σε βιβλίο μπορεί να μην εκδοθεί. Αν το φωνάξει στον δρόμο κινδυνεύει να κατηγορηθεί. Αν το εκφράσει σε blog μπορεί να έχει την αλληλεγγύη; Ή η υποκρισία, ο καθωσπρεπισμός, η ρηχότητα και ο συναισθηματικός πολτός εισχωρούν από την έξω ζωή και εδώ μέσα; Αν ναι δεν φέραμε καμιά "επανάσταση". Διαμορφώσαμε ακόμα ένα μέσον για να τροφοδοτούμε απλώς τον ναρκισσισμό μας. Αν όχι, τότε ίσως μπορούμε πλέον να μιλάμε για μεγάλη διαφορά!