Το γραψιμο ειναι η καλυτερη μορφη επικοινωνιας μετα τον ερωτα

σκεψεις, συνεντευξεις και κειμενα

Tuesday, December 30, 2008

2009









Ας έχουμε όλοι μας μια καλή, δημιουργική και επιτέλους ειρηνική νέα χρονιά.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Sunday, December 28, 2008

Το "Πάρτυ Γενεθλίων" τέλειωσε

"Οι άνθρωποι δεν ξεχνούν.Δεν ξεχνούν τον θάνατο των συντρόφων τους,δεν ξεχνούν τα βασανιστήρια και τους ακρωτηριασμούς,δεν ξεχνούν την αδικία,δεν ξεχνούν την καταπίεση, δεν ξεχνούν την τρομοκρατία των μεγάλων δυνάμεων.Και όχι μόνο δεν ξεχνούν. Ανταποδίδουν το χτύπημα."

ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ
(10 Oκτωβρίου 1930 – 24 Δεκεμβρίου 2008),

Tuesday, December 23, 2008

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ




... με όσους πραγματικά αγαπάμε
και πραγματικά μας αγαπούν.


Όχι άλλα ψεύτικα στη ζωή μας.

Friday, December 19, 2008

Ο βασανισμός κληροδοτείται...


...και περνώντας από σώμα σε σώμα, σαν μνήμη, μεταλλάσσεται σε άγρια τέχνη, φορτισμένη μ΄ολες εκείνες τις σκοτεινές πληγές που αιμορραγούν ακόμα κι αφού έχουν στεγνώσει. Ο Ηλίας Μαγκλίνης καταδύεται στα τρομώδη βάθη της ανθρώπινης ψυχής χωρίς συναισθηματισμούς και ανασύρει τον πυρήνα μιας βασανισμένης ύπαρξης που ταυτίστηκε τόσο έμμονα με το σφαγιασμένο κορμί του που κατέληξε αυτό να αποτελεί τη μοναδική του αγάπη. Μια αγάπη που δεν επιθυμεί να τη μοιραστεί ούτε με τα πιο κοντινά του πρόσωπα, φοβούμενος μήπως διαλύσει και μείνει γυμνός. Η Μαρίνα, η κόρη του βασανισμένου, πλάθει στο επίπεδο της τέχνης την οργισμένη της φτυσιά στον ορατό κόσμο του σήμερα, που δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώτικος έχοντας σαν πρόγονό του τον κόσμο που προηγήθηκε. Τελειώνοντας την "Ανάκριση" (εκδόσεις Κέδρος), συγκλονισμένη από τη δύναμη της ωμής ποίησής της, δεν μπόρεσα να μη κάνω τους συσχετισμούς. Αν η βία έχει συσσωρευτεί εντός και έχει κληροδοτηθεί, τότε η οργή είναι το επόμενο βήμα. Και όσο πιο πολύ συσσωρευμένη η βία στο κορμί τόσο η έκρηξη ισχυρότερη. Δεν είναι επικαιρική η νουβέλα του Μαγκλίνη, κι ας μιλάει για μπάτσους και βασανιστές, αντίθετα είναι μια καλά χωνεμένη ιστορία με συνέπεια στους χαρακτήρες και στις καταστάσεις που απορρέουν από αυτούς. Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό για μένα, όσο κι αν ο συγγραφέας προσπαθεί να μας πείσει στο τέλος του βιβλίου με παράθεση των πηγών για την ιστορία του, γεγονός που σημαίνει ότι το κείμενό του προέρχεται από εμπεριστατωμένη ανάγνωση και αφομοίωση διαβασμάτων σχετικών με το ΕΑΤ/ΕΣΑ, δεν πειθόμαστε. Ο ίδιος ο συγγραφέας . έχει καννιβαλίσει τη δική του ψυχή καταθέτοντας μια αληθινή αλήθεια που δύσκολα εκπορεύεται από ξένα συγγράμματα. Γι' αυτό αυτή η αλήθεια της νουβέλας του σου κόβει την ανάσα. Για άλλη μια φορά θα πω ότι οι μνήμες επιστρέφουν και μας τρομοκρατούν... Ηλία Μαγκλίνη με έπεισες.

Monday, December 08, 2008

AΙΣΧΟΣ!

Αθήνα 12/2008, λίγο πριν τα χριστούγεννα
ΒΙΑ ΑΙΜΑ ΘΑΝΑΤΟΣ
Οι μνήμες επιστρέφουν και τρομοκρατούν...



















Thursday, December 04, 2008

Kαλό Ταξίδι για εκεί...







Μαργαρίτα Καραπάνου

Κωνσταντίνος Παπαχρόνης

Καλή αντάμωση